Το Κτήμα “Μηντσιούδη” δημιουργήθηκε το 1920. Εκείνη την εποχή η καλλιέργεια γινόταν με τον εξής τρόπο: Ο αγρότης πρώτα όργωνε με τη βοήθεια ζώων τα χωράφια και στη συνέχεια τα έσπερνε. Για να προστατέψει τις καλλιέργειες από τις άσχημες καιρικές συνθήκες έστρωνε στα χωράφια κοπριά, η οποία ζέσταινε το χώμα. Με το πέρασμα των χρόνων και την εξέλιξη της τεχνολογίας ο τρόπος καλλιέργειας διαφοροποιήθηκε προς το καλύτερο. |   |
 | Πλέον η καλλιέργεια στο Κτήμα γίνεται με τη μέθοδο της υδροκαλλιέργειας (βλέπε ενότητα “Υδροκαλλιέργεια”) και με θερμοκήπια κλειστού κυκλώματος. Τα θερμοκήπια αυτά συμβάλλουν στην ταχύτερη ανάπτυξη των φυτών, καθώς διατηρούν τη θερμοκρασία στα επιθυμητά επίπεδα. |
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους αγρότες που ασχολούνται με βιολογικές καλλιέργειες είναι τα παράσιτα, οι λεγόμενοι “εχθροί”. Για να τους καταπολεμήσουν δεν χρησιμοποιούν φυτοφάρμακα, αλλά παγίδες. Μόλις πιαστούν τα παράσιτα στις παγίδες, γίνεται η αναγνώριση τους και στη συνέχεια παραγγέλνουν από ειδικές εταιρείες στην Ολλανδία άλλα έντομα, τους λεγόμενους “κυνηγούς”. Με αυτόν τον τρόπο οι εχθροί εξαφανίζονται, εξασφαλίζοντας ισορροπία στη φύση. |   |